Nonhlanhla is in 2010 in het project gekomen en in 2017 deed ze eindexamen. Ze haalde mooie cijfers en vond een werk- en opleidingsplek op een school in Centurion. Nonhlanhla schreef ons in 2018 het volgende:
Er zijn in het leven slechts een paar mensen die je erop wijzen dat er licht is aan het eind van een tunnel, wanneer het niet zo goed met je gaat. Ik was zo gelukkig dat ik dat lichtje vond! Ik werd geholpen door het Ikusasa programma en MES!
Ik ben Elinah Nonhlanhla, ik ben 19 jaar oud en wil meehelpen de wereld een beetje mooier te maken. Ik kom uit een arme en achtergestelde omgeving en dat maakte dat ik me hopeloos voelde en weinig toekomstdromen had. Dat veranderde toen ik mee ging doen in het Ikusasa-programma en een sponsor kreeg. Na maanden lopen in schoenen zonder zool, met veel schulden vanwege onbetaalde schoolgeldrekeningen en een bijna lege schooletui die ik al had vanaf de kleuterklas, veranderde mijn leven. Mijn zelfvertrouwen en mijn mindset veranderde toen ik nieuwe schoolschoenen kreeg, een doos met schoolspullen en een bijdrage aan het schoolgeld! Dat laatste betekende dat er een enorme last van de schouders van mijn lieve moeder werd genomen!
Ik kreeg er hoop van en besloot dat ik wat moest gaan maken van mijn leven en zo werd ik een ‘wereldverbeteraar’ met ambitie. Ik besefte welke invloed iets heel kleins kan hebben in iemands leven en vooral dat onderwijs het begin is van mijn toekomst.
En er volgde nog meer: na schooltijd was er een veilige plek waar ik eten kreeg en waar ik huiswerk kon maken en mijn talenten kon ontwikkelen, dat hielp me enorm (Elinah ging ook naar de naschoolse opvang van MES, MdB). Door Ikusasa leerde ik ook hoe ik mijn dankbaarheid kon uiten voor het feit dat er mensen op deze wereld zijn die arme mensen zoals ik niet vergeten.
Mijn laatste jaar in High school was in 2017, het examenjaar. Ik had niet alleen doelen maar ik had nu ook een plan én de steun om dit plan te verwezenlijken. Ik werkte hard in dit jaar en probeerde een stageplek in het onderwijs en een beurs voor de universiteit te krijgen.
Ik ben er trots op dat ik kan zeggen dat ik op dit moment een lerarenopleiding volg. Ik heb een stageplek (met huisvesting) op een school in Centurion (een stad met 237000 inwoners tussen Johannesburg en Pretoria) en ik ben bezig met mijn eerste studiejaar Ontwikkelingspsychologie (Early Child Development) aan de universiteit van Zuid-Afrika (UNISA).
Ik maak me klaar om iets moois te gaan doen met mijn leven in deze wereld met de dingen die ik nu leer. Ik voel me een gezegend mens omdat ik heb geleerd dat de werkwoorden ‘liefhebben’ en ‘delen’ een heleboel narigheid kunnen overwinnen!
In 2018 mailde ze ons dat haar laptop gestolen was en dat dit een groot probleem was omdat ze nu haar studie (afstandsonderwijs) niet kon voortzetten. We hebben van de algemene giften voor haar een nieuwe laptop gekocht en die afgelopen januari (2019) aan haar overhandigd.
maart 2019 – Marika de Boo